Een dag in het leven van Rhonda......

Het is zes uur 's morgens als het eerste dag licht naar binnen schijnt. Buiten is de bewaker het erf al aan het aanvegen en fluiten de vogels al. Ik draai me nog even om, maar al snel kan ik er niet meer onder uit - tijd om op te staan! Een uurtje later doe ik de radio check met Kenia. Twee keer per dag maken we contact met Kenia vanwege veiligheids redenen. Het is weliswaar vrede in Zuid Soedan, maar de situatie kan ook nog makkelijk escaleren. Ik praat even met Emmanuel in Kenia en laat hem weten dat we allemaal oke zijn en dat de situatie in Juba rustig is.
De generator staat inmiddels aan en ik start mn computer op. De eerste emails komen binnen - een project voorstel dat herzien moet worden, een workshop over samen werking tussen leger en hulp verlenings organisaties (NGOs), een rapport over een vaccinatie campagne die we gedaan hebben en een mailtje dat een ernstig ondervoed kindje in een van onze klinieken is overleden. Na de eerste emails beantwoord te hebben, ga ik met Mary naar de markt. Mary is onze kok en schoonmaakster en we gaan samen inkopen doen voor het weekend dat voor de deur staat. Een welkome afwisseling na computerwerk. Ik geniet er altijd van om de markt te bezoeken, al heeft het wel als nadeel dat prijzen ineens omhoog schieten.

Aan het eind van de ochtend breng ik een bezoek aan een van onze donoren. Voor een van onze projecten hebben we nog steeds geen goede donor kunnen vinden. En zonder geld is het erg moeilijk om projecten uit te voeren! We hebben zo'n 200,000 euro nodig voor nood water systemen, die erg nodig zijn in Zuid Soedan. Ik praat even met Klaziena - ja ja een echte Nederlander hier! - en we besluiten om volgende week eens te kijken of zij ons kan ondersteunen

's Middags begint met een bezoek van een andere NGO. We praten over de veiligheids situatie in Zuid Soedan. Wat voor maatregelen moeten we nemen om veilig te kunnen werken?
Nog een laatste vergardering staat op het programma vandaag. Dit jaar hebben we weer verschillende uitbraken van cholera - een zeer besmettelijke ziekte - gezien. Het zogenaamde cholera seizoen is net afgelopen en we beseffen dat voorkomen beter is dan genezen. En dus zijn er verschillende NGOs, VN organisaties and ministeries bij elkaar om een plan van aanpak te maken. Er wordt voorgesteld om een ministeriele briefing te geven in een van de kabinets vergaderingen. Er wordt een vrijwillger gezocht - ik bied me maar niet aan! Gelukkig is er iemand anders die dit op zich wil nemen!

's Avonds gaat de telefoon. Er is een collega ziek en met gebrek aan dokters wordt ik gevraagd wat we moeten doen. Gelukkig blijkt de collega niet erg ziek te zijn, maar als je in de bush bush bent, neem je liever het zekere voor het onzekere. Als gouden regel hebben we dat je in staat moet kunnen zijn om te rennen. Klinkt een beetje raar misschien - maar als er gevechten uitbreken, wil je vooral weg kunnen rennen. We besluiten de nacht af te wachten en morgen ochtend te besluiten of we haar naar een veiligere plek moeten brengen.
Voor mij zit de dag er op. Morgen een nieuwe dag met nieuwe uitdagingen!