Mary en Joseph....
Door: Rhonda
Blijf op de hoogte en volg Rhonda
29 April 2007 | Kenia, Nairobi
Ik besef me weer eens wat een verschil er is in gezondheidszorg in Nederland en in Soedan. We hebben geen couveuse, flesvoeding is niet te krijgen. Mary heeft de baby wat water gegeven, niet echt een goede optie omdat het water niet schoon genoeg is. Mary beseft niet dat ze het water had moeten koken. In de kliniek proberen de baby te voeden met wat melk, maar dat gaat nog niet van harte. De volgende dag besluiten we om de baby een sonde te geven en hem zo wat op krachten te laten komen. Dat lijkt eerst de goede kant op te gaan, maar nog geen dag later is de baby onderkoelt, ademt erg moeizaam en is aan het vechten voor zijn leven. Wij staan een beetje met lege handen Hoe graag we deze baby ook zouden willen helpen, er is niets wat we in deze kliniek nog kunnen doen. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis met iets meer mogelijkheden, bevindt zich vijf uur noordelijker. Niet echt een ideale optie. Een paar uur later overlijdt de baby…..
Over afgelopen twee weken zou ik pagina’s vol kunnen schrijven. Ik heb heel wat plaatsen bezocht in Zuid Soedan om een overzicht te krijgen van de verschillende programma’s die Medair hier heeft. Het is erg veel kennis maken met verschillende mensen en erg veel indrukken opdoen! Zo was er Joseph in de kliniek in Melut. Hij is twee en half en is ondervoedt. Hij is opgenomen in ons voedsel programma en krijgt dus voedsel om aan te sterken. Hij weigert echter om te eten. Ook hij krijgt een sonde en hij knapt gelukkig wonderbaarlijk snel op. Toen ik de sonde inbracht, samen met een van de Soedanese gezondheids werkers, stonden zijn ogen mat en had hij geen interesse in wat er om hem heen gebeurd. Na een paar dagen sondevoeding is hij echter weer vrolijk en staan zijn ogen weer helder. Konden we de te vroeg geboren baby niet redden, Joseph is gered door het voedsel programma dat Medair hier heeft. Het geeft me een goed gevoel om een kleine schakel te mogen zijn in de programma’s die Medair heeft!
Naast Melut ben ik onder andere ook in Aweil geweest. Ik heb hier een vergadering met de staats minister van volksgezondheid over een kliniek die Medair de afgelopen jaren ondersteund heeft. Aangezien het wegen netwerk erg slecht is in Zuid Soedan (er schijnt wel geteld zo’zes kilometer asfalt weg te liggen in heel Zuid Soedan), vliegen we naar Aweil. Na een uurtje vliegen, zetten we de daling in en ik maak me op voor de landing. Als we bijna aan de grond zijn, trekt het vliegtuigje echter weer op. Ik check snel waar de nood uitgang ook al weer was (altijd goed opletten tijdens die veiligheidsinstructies aan het begin van de vlucht!) en ik kijk naar de piloot. Die lijkt gelukkig alles onder controle te hebben. Vervolgens kijk ik naar buiten en ik zie dat de landingsbaan midden in de markt in Aweil is en dat er tientallen mensen op de landingsbaan lopen. Tegen de tijd dat we gedraaid zijn, is de landingsbaan inmiddels leeg en kunnen we landen. Zodra het vliegtuig aan de grond staat, lopen de eerste mensen (en ezels, koeien en schapen) alweer over de landingsbaan.
De minister staat ons al op te wachten en we beginnen al snel aan onze vergadering. Dat gaat gelukkig allemaal van een leien dakje en de volgende dag worden we al weer opgehaald door een vliegtuigje. Op naar de volgende bestemming!
Ik vlieg en reis heel wat af hier in Zuid Soedan en Kenia. Momenteel ben ik voor een paar dagen in Nairobi, Kenia. Dinsdag weer op naar het noorden van Kenia en vanuit daar Soedan weer binnen. Op naar nieuwe avonturen!
-
30 April 2007 - 16:54
Sybe En Joke De Vos:
We denken aan je en bidden voor je.
Liefs,
Sybe en Joke -
03 Mei 2007 - 21:20
Maria Burger:
Bijzonder ben je altijd geweest. Je inlevingsvermogen en bewogenheid van hoog niveau. Ik ben dankbaar je te mogen kennen en als ik jou zie, zie ik alleen Hem die alles in Zijn Handen heeft.
In Christus verbonden, je zuster Maria. -
06 Mei 2007 - 21:57
Jens:
Hallo Rhonda, Indrukwekkend! Lijkt me verschrikkelijk om een baby te verliezen, wetende dat elders wel hulp geboden zou kunnen worden. Komt wel dichterbij als je net je eigen kleinkind op de arm hebt gehad, die in blakende gezondheid verkeert.
Groet,
Jens -
14 Mei 2007 - 11:19
Nynke Nicola:
Hey Rhonda,
Leuk om je verhalen weer te kunnen lezen.
Je maakt wel heel wat mee zeg. Tja wat hebben die kleine ukkies het bij ons dan veel beter he, zo oneerlijk.
Doei, liefs Nynke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley