Ode aan de bewakers!

Ik zit rustig een filmpje te kijken op mijn vrije dag, als ik ineens een wolk stof zie opwaaien in de tuin. Ik kijk naar buiten en zie een heel leger apen vrolijk in de bomen zitten. Tijd om ramen en deuren dicht te doen! Terwijl ik naar de woonkamer loop, zit er al een eerste aap op de eetkamer tafel en hij pakt vrolijk een banaan en eet die pontificaal op! Tja wat doe ik nu? Op deze momenten ben ik blij dat we bewakers hebben die wel raad weten met die apen!
Ook op andere momenten ben ik blij met bewakers. Ze zijn er niet alleen om de kans op inbraak en overval te verkleinen, maar voor mij zijn ze er vooral op momenten dat er weer eens ongedierte rondkruipt in ons huis waar ik me geen raad mee weet. Ik ben nog steeds geen held als het aankomt op spinnen, ratten en slangen en blijf dan ook het liefst op een afstandje! In Juba hebben we last van vele ratten in ons huis en hoe hard we ook ons best doen om er van af te komen, dat is nog steeds niet gelukt. Een aantal weken geleden waren we aan het eten, toen John een rat zag. De vorige rat ontsnapte tussen mijn benen door, nu weet ik wel beter. Ik zit bovenop een stoel! Gelukkig heeft Angelo dienst als bewaker en hij heeft zich al eerder moedig bewezen met ratten. Hij komt al snel binnen, gewapend met een stok. Helaas is die rat natuurlijk nergens meer te bekennen. Maar ik weet dat hij er is en kom niet van die stoel af voordat die rat gepakt is. John, mn collega, krijgt een beetje meer moed en gaat samen met Angelo op zoek naar de rat. John heeft inmiddels de stok overgenomen en ik vraag me af of hij de rat gaat dood maken. Ineens komt de rat weer tevoor schijn en is John verdwenen met de stok. Tja, niet echt handig. Of je bent moedig en blijft ook als die rat tevoorschijn komt, of je zit net als ik boven op een stoel (ik negeer even dat ratten makkelijk omhoog kunnen kruipen!). Uiteindelijk lukt het Angelo om de rat in een hoek te drijven en met de stok doorboort hij de rat. Pas als ie echt dood is, kom ik ook dichterbij. Ik verbaas me er weer eens over hoe groot de ratten hier zijn! En opnieuw staat mijn besluit vast om ver bij ratten vandaan te blijven. De volgende dag naar de markt om maar weer eens een pot rattegif te kopen!

En als we geen ratten, apen, slangen of wat dan ook hebben, zit ik regelmatig met de bewaker onder de boom om mijn Arabisch wat te oefenen. Het is haast jammer dat iedereen zo goed Engels spreekt, ik kom er haast niet aan toe om wat Arabisch te spreken. Maar met de bewakers kan ik zo gesprekjes hebben over het weer (natuurlijk als echte Nederlander!), familie, het eten en soms kom ik nog een beetje verder.
En ze zijn er om het houtskool vuur aan te krijgen, als er weer eens geen gas te krijgen is, de watertank op te vullen als er de waterleiding het opgeeft en om de generator te aan te zetten als de electriciteit het weer eens begeeft.
Tja, het leven zonder bewakers zou er heel anders uitzien!